Rp. Picis Liquidae Pini 10,0 Glyceroli 20,0 Spir. Vini 70% ad 100,0 M. f. sol.

Płyn Vecela

Dziegieć sosnowy to ciągliwa i gęsta ciecz, o barwie brunatnej lub czarniawej, charakteryzująca się silnym i specyficznym zapachem. Z wodą tworzy emulsję. Dobrze rozpuszcza się w rozpuszczalnikach organicznych (eter, chloroform), częściowo natomiast w spirytusie.
Dziegieć rozcieramy z glicerolem, a następnie dodajemy porcjami spirytus. Kiedy konsystencja stanie się dostatecznie płynna lek przelewamy do szklanej butelki z ciemnego szkła. Następnie dalej dodajemy porcjami etanol i każdorazowo mieszamy – aż do uzyskania jednolitego roztworu. Gotowy lek zaopatrujemy w pomarańczową sygnaturę ze składem preparatu.

Dziegieć sosnowy wykazuje działanie silnie odkażające (antyseptyczne), przeciwświądowe, znieczulające miejscowo, przeciwzapalne i przeciwpasożytnicze (także w stosunku do pasożytniczych i alergizujących roztoczy). Odznacza się ponadto właściwościami redukującymi (odtleniając tkanki), w niskich stężeniach (1-10%) działa keratoplastycznie, w wysokich zaś stężeniach (15-20%) – keratolitycznie. Wskazaniem do stosowania są: wypryski, łuszczyca, trudno gojące się rany, wrzody, nużyca, infekcje skóry drożdżakami i ziarenkowcami ropnymi, liszaje, łojotok, łojotokowe zapalenie skóry, świerzbiączka (neurodermit) oraz trądzik pospolity.

Podręczny Receptariusz, mgr farm. Wacław Barwiński 1983r.

Zobacz inne leki zawierające: dziegieć sosnowy, glicerol, etanol.

Artykuł pochodzi z serwisu